போர்னே: 'விட்மனை வாசிப்பவர் விட்மனாகிறார்' என்றீர்கள். நீங்கள் காப்ஃகாவை மொழியாக்கம் செய்தபோது நீங்கள் ஏதாவதொரு அம்சத்தில் காஃப்காவாக இருந்தீர்கள் என்று உணர்ந்தீர்களோ என ஆச்சரியப்படுகிறேன்.?

போர்ஹே: காஃப்காவுக்கு நிறைய கடன்பட்டிருக்கிறேன். உண்மையில் நான் இருக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை என்று உணர்ந்தேன். செஸ்டர்ன், காஃப்கா, சர் தாமஸ் ப்ரெüன் போன்றோர் முன்னிலையில் நான் வெறும் வார்த்தையே. நான் அவரை விரும்புகிறேன்; பதினேழாம் நூற்றாண்டு ஸ்பானிஷில் மொழிபெயர்தேன். அது நன்றாக வந்தது. urne: Buriall- விலிருந்து ஓர் அத்தியாயத்தை க்யூவெடோவின் ஸ்பானிஷில் மொழிபெயர்த்தோம். அது நன்றாக இருந்தது. அதே காலகட்ட, லத்தீனை வேறொரு மொழியில் எழுதுவது, லத்தீனை ஆங்கிலத்தில் மற்றும் ஸ்பானிஷில் எழுதுவது, என்னும் அதே கருத்துகள் எல்லாம் இருந்தன.

அரசியல் நோக்குள்ள உணர்ச்சிகரத்தன்னுரை கவிதைகளுக்கு மிகவும் சிறந்த உதாரணங்களாக அமைந்தவை இரு கவிஞர்களின் ஆக்கங்கள். பெர்டோல்ட் பிரக்ட் மற்றும் பாப்லோ நெரூதா. பிரக்டின் கவிதைகளில் உணர்ச்சிகரம் உத்வேகமான வெளிப்பாடு கொள்வதில்லை. கசப்பும் நக்கலும் சீற்றமும் கலந்த அகக் கொந்தளிப்பு நிறைந்த வரிகளை அது உருவாக்குகிறது. நெரூதாவின் கவிதைகள் புயல் தழுவிய கடல்போல பொங்கிப் புரண்டு அலையடிப்பவை. ஆக்ரோஷத்தையே இயல்பாகக் கொண்டவை. அரை நூற்றாண்டுக்காலம் பூமியை கொந்தளிக்கச் செய்தது நெரூதாவின் கவிதை என்று மார்க்யூஸ் கூறினார். அது ஓரளவு உண்மை.

http://www.jeyamohan.in/
?p=5764